คำนิยามของการจำนอง
จำนอง คือ การที่บุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้จำนอง เอาอสังหาริมทรัพย์ของตนเองอนุญาตให้จำนองได้ ไปจดทะเบียนไว้กับบุคคลอีกคนเรียก ผู้รับจำนอง เพื่อจะเป็นตัวรับรอง ในการใช้หนี้ ดังนี้โดยผู้จำนองไม่ต้องมอบพื้นที่หรือทรัพย์ดังกล่าวข้างต้นนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง
ตัวอย่าง นายแดงได้กู้เงินจากนายดำเป็นจำนวน 2 แสนบาท โดยนายแดงได้นำที่ดินของตนเองจำนวน 1แปลงไปตีทะเบียนจำนองต่อเจ้าหน้าที่ สำหรับเป็นการประกันการชำระหนี้เงินกู้จำนวน 200,000บาท ที่นายแดงได้กู้ไปจากนายดำ โดยนายแดงไม่ต้องมอบที่ของตัวเองให้แก่นายดำ นายแดงยังมีสิทธิครองและใช้สอยเนื้อที่ของตนได้ปกติ
การจำนองบ้าน,จำนองที่ดิน,จำนองคอนโด,ขายฝากบ้าน สำหรับเป็นการประกันการใช้หนี้ใช้สินแก่ผู้รับจำนองนั้น แยกออกเป็น 6 กรณีคือ
1. การจำนองบ้าน,จำนองที่ดิน,จำนองคอนโด,ขายฝากบ้านของตนเพราะเป็นการรับประกันการใช้หนี้ของตนเอง
2. การจำนองบ้าน,จำนองที่ดิน,จำนองคอนโด,ขายฝากบ้านเพื่อจะเป็นการการันตีการใช้หนี้ของบุคคลอื่น
ข้อกำหนดในการจำนอง
1. ผู้จำนองบ้าน,จำนองที่ดิน,จำนองคอนโด,ขายฝากบ้านจำเป็นจะต้องเป็นผู้ครอบครองกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติที่จะจำนอง
2. อนุสัญญาจำนองบ้าน,จำนองที่ดิน,จำนองคอนโด,ขายฝากบ้าน จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือและนำไปจดทะเบียนต่อพนักงาน มิฉะนั้นสัญญาจำนองจะตกเป็นโมฆะ ไม่เป็นผลผูกพันแก่คู่สัญญาแต่ประการใด ในการยืมเงินนั้นมีอยู่เสมอ ที่ผู้กู้ได้นำโฉนดที่ดินของตัวเองไปส่งมอบแก่ผู้ให้กู้รักษาไว้เฉยๆ สำหรับเป็นหลักประกันในการจ่ายหนี้ โดยไร้การทำเป็นหนังสือและไม่ได้นำไปจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ในกรณีนี้ไม่ใช่การจำนอง ผู้ให้กู้มิได้มีอำนาจอันชอบธรรมใดๆ ในที่ดินตามโฉนดแต่อย่างใด คงได้แต่เพียงกระดาษโฉนดไว้ถือสิทธิ์แค่นั้น ด้วยเหตุนั้น ถ้าผู้ให้กู้ปรารถนาที่จะให้เป็นการจำนองตามกฎหมายแล้ว จะต้องทำเป็นหนังสือและนำไปขึ้นทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่
3. ต้องไปตีทะเบียนต่อหนักงานที่มีอำนาจรับจดทะเบียนจำนองตามนิติบัญญัติ